7.India_Mamallapuram

The Last Journey of Backpacker

การเดินทางครั้งสุดท้ายก่อนแขวนเป้

India_Mamallapuram

๐๑ ธันวาคม ๒๕๕๒

รถออกจาก Thanjavur ไปถึงChennai ๐๕.๐๐ น.

เอากระเป๋าใหญ่ไปฝากไว้ที่cloakroom ค่าฝาก 30รูปี

ไปที่ Advance Reservation Booking Counter ซื้อตั๋วรถเมล์ไปMysore เที่ยวสามทุ่ม ค่าโดยสาร375รูปี

๑๑.๐๐ น. ขึ้นรถเมล์ไปMamallapuram เป็นรถบัสรุ่นใหม่แอร์เย็นสบาย ค่าโดยสาร 70รูปี (นึกสงสัยเหมือนกันว่าเดี๋ยวนี้อินเดียเขาพัฒนามาใช้รถแอร์ใหม่ๆแล้วเหรอ คงมีไม่กี่คันหรอก)

พอไปถึงMamallapuram ก็ไปเที่ยวชมShore Temple ค่าตั๋วเข้าชม 5 US Dollar หรือ 250 รูปี , คนอินเดียจ่ายค่าตั๋วแค่ 10 รูปี เก็บตั๋วไว้ให้ดีเพื่อเอาไว้ให้เขาตรวจเวลาเข้าชมFive Rathas ไม่ต้องเสียเงินซื้อตั๋วอีก

หลังจากนั้นก็เดินไปเที่ยวชมFive Rathas เสร็จแล้วก็มาชมในเมืองได้แก่Mandapas, Arjuna’Penance

วันนี้ฝนตกอีกแล้วต้องเดินกางร่มเที่ยว ถ่ายรูปออกมาไม่ดีเลย มืดไปหมด

ขากลับไปChennai ไม่มีรถแอร์ให้นั่ง ได้นั่งรถแบบดั้งเดิมคันเก่าๆ ค่าโดยสาร 22 รูปี ค่อยได้บรรยากาศแบบอินเดียแท้ๆหน่อย

๒๑.๐๕ น. รถออกจากChennai ไปถึงMysore ๐๘.๐๐ น.

เราเอาหนังสือไกด์บุ๊ครุ่นโบราณมาด้วย ขนาดว่าฝรั่งเห็นแล้วยังอึ้ง คือ Lonely Planet-India-9th edition-August 2001 แล้วเราก็ลืมอัพเดทข้อมูล เราคิดว่าเราลงรถที่สถานีที่อยู่ใกล้กับFort St George เราเดินไปเที่ยวก็หาไม่เจอคิดว่าเราเองหลงทิศ แต่เพิ่งมารู้ความจริงไม่กี่วันนี้ตอนเสิร์ชหาแผนที่ ปรากฏว่าสถานีที่เราลงคือChennai Nofussil Terminus มันอยู่ห่างจาก Fort St George หลายกิโล

เราเห็นมีป้าย(ตรงที่นิ้วชี้ในรูป)บอกว่าที่นี่มีรถไปMamallapuram แต่ไม่บอกเวลารถออก เราก็ไปถามที่Information Counter เขาบอกว่ารถที่จะไปจอดอยู่ที่ชานชลาด้านใน เราก็ไปที่ชานชลาถามคนรถแถวนั้นเขาบอกว่าไม่มีรถออกที่นี่ ให้ไปขึ้นด้านนอก เราก็เดินออกมาด้านนอกมองเห็นรถเมล์เข้ามาจอดตรงป้ายที่ปักไว้ ก็เข้าไปถาม เขาบอกว่ารถจะจอดอยู่ด้านในชานชลารถหมายเลข119 เราก็เข้าไปถามที่ชานชลาหารถเบอร์นี้ เขาบอกว่าไม่มีให้ไปขึ้นรถที่ด้านนอก เราก็เดินออกมาถามที่Information Counterอีกครั้งเขาก็ยืนยันว่ารถหมายเลข119จะออกจากชานชลาด้านใน บอกให้เราไปขึ้นรถที่ด้านใน.....โอ๊ยยยยยย...เซ็ง..ไม่ได้เซ็งเป็ด เซ็งไก่หรอก เซ็งชีวิตน่ะ...เดินกลับไปกลับมาตั้ง๒-๓ครั้งก็ยังไม่ได้เรื่อง...ถ้าเป็นท่านผู้อ่านจะทำยังไง ในเมื่อคนด้านนอกบอกให้เราไปขึ้นรถด้านใน คนด้านในบอกให้เราไปขึ้นรถด้านนอก

เดินออกมาด้านนอกดูตามป้ายที่รถมาจอดก็ไม่เห็นชื่อMamallapuram เผอิญเห็นคนรถทุกคันจะเดินไปลงเวลาที่ห้องติดกับAdvance Reservation Booking Counter เราก็เข้าไปถามเจ้าหน้าที่ด้านใน เขาบอกว่าวันนี้รถหมายเลข119ไม่มีวิ่งในวันนี้เขาบอกว่าจะมีรถไปMamallapuramเวลา๑๐.๓๐น.จะมาจอดตรงที่ป้ายที่ปักไว้ เขาบอกเบอร์รถไว้ด้วย(น่าจะเป็น568c ตอนนี้เราจำไม่ได้แล้ว) เวลา๑๐.๓๕น.รถก็ยังไม่มาเราก็เดินไปถามเขา เขาบอกว่ารถกำลังมา เวลา๑๑.๐๐น.รถคันดังกล่าวเป็นรถบัสใหม่ติดแอร์วิ่งมาถึง แต่ไม่ได้มาจอดตรงป้ายที่ปักไว้ รถไปจอดตามคิวรถที่อยู่ห่างข้างหน้าป้ายที่ปักไว้ประมาณ๒๐-๓๐เมตร เราก็เดินขึ้นรถไปถามคนขับว่าไปMamallapuram หรือเปล่า เขาบอกว่าใช่

Mahabalipuram

From Wikipedia

Mahabalipuram (Tamil: மகாபலிபுரம்) also known as Mamallapuram (Tamil: மாமல்லபுரம்) is a town in Kancheepuram district in the Indian state of Tamil Nadu. It has an average elevation of 12 metres (39 feet).

Mahabalipuram was a 7th century port city of the South Indian dynasty of the Pallavas around 60 km south from the city of Chennai in Tamil Nadu. It is believed to have been named after the Pallava king Mamalla. It has various historic monuments built largely between the 7th and the 9th centuries, and has been classified as a UNESCO World Heritage Site.

History

The temples of Mamallapuram, built largely during the reigns of Narasimhavarman and his successor Rajasimhavarman, showcase the movement from rock-cut architecture to structural building. The mandapa or pavilions and the rathas or shrines shaped as temple chariots are hewn from the granite rock face, while the famed Shore Temple, erected half a century later, is built from dressed stone. What makes Mamallapuram so culturally resonant are the influences it absorbs and disseminates. The Shore Temple includes many bas reliefs, including one 100 ft. long and 45 ft. high, carved out of granite. [1]

All but one of the rathas from the first phase of Pallava architecture are modelled on the Buddhist viharas or monasteries and chaitya halls with several cells arranged around a courtyard. Art historian Percy Brown, in fact, traces the possible roots of the Pallava Mandapa to the similar rock-cut caves of Ajanta Caves and Ellora Caves. Referring to Narasimhavarman's victory in AD 642 over the Chalukyan king Pulakesin II, Brown says the Pallava king may have brought the sculptors and artisans back to Kanchi and Mamallapuram as 'spoils of war'.[2]

The modern city of Mahabalipuram was established by the British in 1827

Group of Monuments at Mahabalipuram

This group of sanctuaries, founded by the Pallava kings, was carved out of rock along the Coromandel coast in the 7th and 8th centuries. Barely 58 km from Chennai at Mahabalipuram, this world heritage site in Tamil Nadu gained UNESCO World Heritage site distinction in 1984. The temple town which was a seaport, is believed to be over two thousand years old and has approximately forty monuments including the largest open-air bas-relief in the world. The town is said to have gained prominence under the rule of Mamalla.

The UNESCO World Heritage site distinction has been bestowed on 4 categories of monuments[1]:

• Ratha Temples: Temples in the form of chariots

• Mandapas: Cave sanctuaries covered with bas-reliefs totaling 11 in number. The famous of the Mandapas are the Varaha Cave Temple, Krishna Cave Temple, Pancha Pandava Cave Temple and the Mahishasuramardini Cave Temple

• Rock relief: This category includes - Descent of the Ganges, the largest open air Rock relief also known as Arjuna's Penance or Bhagiratha's Penance

• Temples: Temples cut out of rock like the famous Shore Temple with its high stepped pyramidal tower and thousands of sculptures dedicated to the glory of Lord Siva

Shore Temple

Architecture

The Shore Temple is a five-storeyed structural Hindu temple rather than rock-cut as are the other monuments at the site. It is the earliest important structural temple in Southern India. Its pyramidal structure is 60 ft high and sits on a 50 ft square platform. There is a small temple in front which was the original porch.[3][4] It is made out of finely cut local granite.[5] the shore temple is also one of the most popular temples. Recent excavations have revealed new structures here under the sand.[4][6]

Shrines

The temple is a combination of three shrines. The main shrine is dedicated to Shiva as is the smaller second shrine. A small third shrine, between the two, is dedicated to a reclining Vishnu and may have had water channeled into the temple, entering the Vishnu shrine. The two Shiva shrines are orthogonal in configuration. The entrance is through a transverse barrel vault gopuram. The two shikharas have a pyramidal outline, each individual tier is distinct with overhanging eaves that cast dark shadows.[1] The outer wall of the shrine to Vishnu and the inner side of the boundary wall are extensively sculptured and topped by large sculptures of Nandi.[3] The temple's outer walls are divided by plasters into bays, the lower part being carved into a series of rearing lions.[7]

Deities

The temple has a garbhagriha in which the deity, Sivalinga, is enshrined, and a small mandapa surrounded by a heavy outer wall with little space between for circumambulation. At the rear are two shrines facing opposite directions. The inner shrine dedicated to Ksatriyasimnesvara is reached through a passage while the other, dedicated to Vishnu, faces the outside. The Durga is seated on her lion vahana. A small shrine may have been in the cavity in the lion's chest.[4]

Significance

The Shore Temples configuration of the two Shiva shrines with the small Vishnu shrine in between illustrates an attempt to balance the different, competing religious requirements.

The Pancha Rathas shrines were carved during the reign of King Mahendravarman I and his son Narasimhavarman I. Each temple is a monolith, carved whole from a rock outcropping of pink granite. The five monolithic pyramidal structured shrines are named after the Pandavas (Arjuna, Bhima, Yudhishtra, Nakula and Sahadeva) and Draupadi. As noted, each shrine is not assembled from cut rock but carved from one single large piece of stone. It is likely their original design traces back to wood constructions.